امام حسین(ع)

امام حسین(ع) به مدت 7 سال در آغوش پیامبر بزرگ اسلام تربیت یافت که در این 7 سال، آنقدر حضرت سفارش او و برادرش حسن (ع) را به مردم کرد که کتابهای سنی و شیعه پر است از فضایل و مناقب این دو بزرگوار که بیش از 50 مورد در کتابهای اهل سنت آمده است و در اینجا به چند نمونه اشاره می کنیم:

 در موضوع بی‌وفایی و بیعت‌شکنی مردم کوفه پس از دعوت امام حسین(ع) و یاری نکردن آن‌حضرت در برابر یزید عوامل متعددی دخالت داشته است؛ که به مهم‌ترین آنها اشاره می‌شود:

بسیاری از منابع شیعه[ و اهل سنت نقل کرده‌اند که پیامبر خدا(ص) و برخی مسلمانان، حمزه عموی حضرتشان را که در جنگ اُحُد شهید شده بود، «سید الشهداء» نامیدند و به همین جهت است که این عنوان در میان اهل سنت، انصراف به حضرت حمزه دارد

درباره سنّ شریف حضرت رقیه (علیهاالسلام) در میان تاریخ نگاران اختلاف نظر وجود دارد. اگر اصل تولد ایشان را بپذیریم، مشهور این است که ایشان سه یا چهار بهار بیشتر به خود ندیده و در روزهای آغازین صفر سال 61 ه

خداوند متعال از میان مخلوقات خود، انسان را به عنوان اشرف مخلوقات برگزیده[1] و از میان آنان، انسان‌هاى کامل را به عنوان الگو قرار داده است[2] که این الگوها داراى امتیازات و فضیلت‌هاى ویژه‌اى هستند

پیش از بیان منزلگاه‌هایی که امام حسین(ع) در مسیر حرکت خود از مکه به عراق آنها را پیمود، باید به این نکته توجه داشت که در این تحقیق، نام منازلی معرفی می‌شود که در منابع معتبر و قابل استناد حدیثی و تاریخی از آنها یاد شده است؛ چون از منازل دیگری نیز نام برده‌اند که به سختی می‌توان در منابع روایی و تاریخی قابل استناد، گزارشی از آنها مشاهده کرد؛ مثل أق ...

زهیر بن قین بن حارث بن عامر از شهدای کربلا بود که با القاب «أنمارى» و «بجلی» نیز شناخته می‌شود.زهیر از بزرگان قبیله خود که در کوفه ساکن بودند به شمار می‌آمد.«دیلم بنت عمرو» همسر او بوده و در همراهی زهیر با امام حسین(ع) نقش بسزائی داشته است. زهیر قبل از این‌که پیرو امام حسین(ع) گردد؛ از طرفداران افراطی عثمان بود!

در بسیاری از اشعار عاشورایی سخن از «بوی سیب» وجود دارد که منشا آن، روایاتی است که در این نوشتار، صرف نظر از بررسی سندی و محتوایی آنها، تنها به نقلشان می‌پردازیم:

سخن از برپا کنندگان حادثه‌اى بى‌مانند، واقعه‌اى عظیم، اتفاقى عبرت آموز و حقیقتى بى‌شبه و مثل است، که براى تمام انسان‌ها، در همه ادوار حیات و زندگى، منبعى سرشار از پند و موعظه و نصیحت و درس است.

وجود مقدس حضرت سیدالشهداء(ع) انسان کامل و جامعی است که پروردگار عالم، فضائل همه انبیا را در او خلاصه کرده و ایشان وارث همه کمالات انبیا بوده است. در ابتدای زیارت وارث این معنا را می‌خوانیم: